Blog Layout

Hang de vuile was vooral eens buiten!

Susanne Baalman • 16 november 2023

Hoe onze grootste angst ons grootste verlangen in de weg staat

We hebben geleerd onze vuile was vooral niet buiten te hangen. Nee, nee, met de stukken waar schaamte, schuld, boete en onzekerheid op zitten, lopen we niet graag te koop. Die verbergen we liever voor elkaar en het liefst ook voor onszelf. Het worden schaduwstukken, voorzien van het label slecht, lelijk en negatief.
 
We willen ze niet zien, maar het tegenovergestelde is een feit. Ze houden ons veel meer bezig dan ons lief is. Eenzaam worstelen we met o.a. oordelen, weerstand, onderdrukking, schaamte en daarmee zelfs zelf-afwijzing.

En omdat we bang zijn dat anderen zien wat er écht speelt en daar iets van vinden, dragen we maskers. Maskers die liegen over hoe het echt met ons gaat. Maskers die verharden. Maskers die ons gevangen houden in onze eenzame worsteling. Ver van verbinding.

De angst voor het gevolg van het afwerpen van ons masker, namelijk om écht gezien te worden is tegelijkertijd ons grootste verlangen.

Terwijl er heel veel mensen zijn die lopen met precies hetzelfde. Achter onze maskers dealen we allemaal op enig moment met deze schaduwstukken. Iedereen zal ze in meer of mindere mate herkennen. Alleen lijkt het of het bij anderen niet bestaat, omdat de meeste mensen hun worsteling verborgen houden.

Totdat iemand die ongeschreven code doorbreekt en zichzelf kwetsbaar opstelt. Dan gebeurt er iets wonderlijks. Mijn ervaring is elke keer dat ik, iets wat heel intiem, gênant en kwetsbaar aanvoelt deel, merk hoe verrast en verbindend mijn gesprekspartners daarop reageren. Het is een opluchting om samen over iets te praten wat eerder als taboe bestempeld was.

Soms hebben ze exact hetzelfde en worden er binnen no time de grootste grappen over een heel precair onderwerp gemaakt. Wat overigens een buitengewoon ontladend effect heeft. Soms is het een ander thema. Wat ineens ook op tafel kan komen, doordat er veiligheid gevoeld wordt om datgene te delen wat eerder onbespreekbaar leek.

Ik koester die momenten, waar we in vertrouwen voorbij de schaamte gaan. Waarin we er voor elkaar zijn en elkaar helpen, ondersteunen en vertrouwen geven om de moeilijke delen van onszelf aan te kijken en te accepteren. Het werkt enorm helend om te delen. Want in een warm bad van begrip, herkenning en verbinding voelen schaduwkanten ineens een stuk comfortabeler.

27 mei 2022
Wat laten we nog écht van onszelf zien?
27 mei 2022
Hoe de gelukshormonen weer tot leven kwamen
Share by: